dinsdag 24 juli 2012

Mijn heerlijke, prachtige, snelle, makkelijke, hanteerbare telefoontje heeft het lumineuze idee gekregen om eigenhandig te besluiten met wie ik wel of geen contact mag hebben.

Mijn heerlijke, prachtige, snelle, makkelijke, hanteerbare telefoontje heeft het lumineuze idee gekregen om eigenhandig te besluiten met wie ik wel of geen contact mag hebben.
Dit is soms wel handig: bellers worden zonder pardon naar mijn voicemail doorverbonden. Uren later krijg ik dan soms een sms dat er een bericht is ingesproken. Ach ik heb vakantie dus wat kan er zo'n haast hebben? Maar mijn nieuwsgierigheid krijgt uiteindelijk toch de overhand en ik probeer mijn berichten af te luisteren.
Echter, wanneer mijn telefoon besluit dat het nog geen tijd is om terug te keren in de wereld vol gsmcontacten kan ik dus niet met mijn voicemail bellen. Ik weet alleen dat er iemand gebeld heeft en die voor mij zeer speciale iemand ( hij of zij heeft tenslotte iets proberen te melden aan mij: hoera ik heb vrienden!) heeft een bericht ingesproken. Dat is allemaal nog oke wanneer ik weet wie er gebeld heeft. Dan kan ik evt. even langsfietsen of via een andere telefoon terugbellen. (of diegene bewust negeren) Helaas hebben een aantal vrienden/kennissen/familieleden hun nummer afgeschermd. En dan weet ik dus alleen maar DAT er gebeld is en niet door wie.
Bij deze meteen mijn excuses voor al diegenen die zich door mij genegeerd voelen.
Nu heb ik een tijdje terug een bank besteld, daar is iets ietwat mee verkeerd gegaan en ze hebben hem pardoes uitgeladen, uitgepakt, ingepakt en weer ingeladen. Dus nu zitten we weer op tuinstoelen. Er zou echter een leenbankstel komen en daar word ik over gebeld. Aaarrrghh dat gaat nu dus niet! Gelukkig krijg ik dan eindelijk het slimme idee om mijn simkaart in een ander toestel te stoppen. Precies op tijd om een belletje te ontvangen dat er vandaag een leenbank geleverd gaat worden! Hoera! Zodra die binnen is ga ik er niet op liggen maar razend snel naar het Sony Ericsson Servicepunt om mijn telefoon een software reset en update te laten geven. Want een dag zonder mijn lievelingstelefoon is nog te doen, maar twee!?!?

zondag 15 juli 2012

Inbrekers

Inbrekers

Net wanneer ik in mijn blootje mijn bed instap hoor ik een bons beneden.
Oei wat is dat? Ik verstijf en luister ingespannen of ik nog iets hoor. Is het de hond die iets omstoot? Ik hoor nog meer gestommel dus het zou de hond kunnen zijn....maar nee! De hond maakt de kamerdeur niet open!
Snel probeer ik wat kleren aan te schieten en ondertussen stil te zijn. Dat is best moeilijk wanneer ik in mijn haast twee benen in een pijp probeer te passen terwijl ik met mijn hoofd klem zit in de kapuchon van mijn Tshirt. Met een klap val ik tegen de kast, de spiegel klettert met veel lawaai naar beneden en mijn schouder begint meteen fors te bloeden. Pfff daar gaat mijn plannetje om ongemerkt via het platdak te verdwijnen.
Ik hoor nog meer lawaai van beneden, oh jee, de inbreker raakt nu vast in paniek. Dat is geen goed teken. Rustig blijven lukt mij inmiddels ook niet meer. Zwaar geirriteerd door de puinhoop, al het glas in de slaapkamer en mijn handdoek die zwaar van het bloed wordt raap ik al mijn moed en adrenaline bij elkaar. Kom maar op ik lust je rauw.
Het gestommel klinkt steeds dichterbij, ik pak een flinke kleerhanger ( iets beters zie ik zo snel niet) en ruk net wanneer het gestommel bij mijn slaapkamer aankomt de deur open. Mijn zoon kijkt me verbaasd aan: "wat ben jij nou toch allemaal aan het doen?"
Oh ja, we hadden afgesproken samen, van mijn middagslaapje komt niets vandaag.....

dinsdag 10 juli 2012

Zilveren schoentjes

Zilveren schoentjes

Vandaag zie ik ze in het winkelcentrum lopen, drie vriendinnen die drie paar geweldige zilveren schoentjes gekocht hebben!
Heerlijk is dat, een beeld hebben van de ideale schoen en dat beeld delen met je allerbeste vriendinnen (van dat moment) Samen gaan ze speciaal de stad in om die allermooiste schoentjes te kopen. Ze trekken hun leukste outfit aan en staan samen uren voor de spiegel te draaien en te kletsen. Eindelijk zijn ze zover en gedrieen vertrekken ze richting stad. Ik tref ze net wanneer het derde meisje haar schoentjes gevonden heeft. Helaas hebben ze niet alledrie evenveel geld, dus het ene meisje scoort haar schoenen bij een iets duurdere zaak dan het andere meisje. Dat zijn echter bijzaken en alleen het glimgehalte van de schoentjes doet ertoe. Buiten worden de schoenen uit de doos gehaald en meteen verdwijnen drie paar "oude" schoenen in de tas. Blij huppelen de lachende meiden met drie paar verschillende maar oh zo zilveren schoentjes voorbij. Ik word gelukkig van het onbevangen stralen wat je kunt wanneer je 14 bent!
Ik duik een ijsshop binnen en word ook daar nog even erg gelukkig van de smaken stroopwafel en zeeuwse bolus. Na een uurtje winkelen ga ik rustig richting huis. Huppelen lukt me voorlopig nog niet, maar dat gaat ook weer komen. Wanneer ik halverwege ben kom ik het drietal weer tegen, ze zijn nog even blij met de wereld om hen heen. Wanneer ik beter kijk zie ik echter dat er twee hun nieuwe schoenen in hun hand hebben, slechts een meisje draagt nog trots haar zilveren schoentjes. Dat mag de pret niet drukken, giebelend lopen ze voorzichtig verder. Er zullen vanavond vast twee paar zilveren schoentjes trots gevuld met natte kranten naast een meiden bed staan.

zaterdag 7 juli 2012

In de carwash

In de carwash

Nog nooit heb ik mijn auto anders gewassen dan met de hand. Mijn auto is wel eens door de carwash gegaan, maar dan rij ik niet zelf. Dan heeft een lief van mij gevraagd: zal ik je auto wassen? Prompt dat ik er dan vanuit ga dat dit lief met twee emmertjes sop en een spons in de weer gaat. Dom hahaha nee dat doen alleen vrouwen heb ik inmiddels begrepen. Mannen gaan naar de carwash. Hebben ze haast dan rijden ze door een stoomtunnel heen en komt de auto er redelijk spic en span uit. Hebben ze alle tijd dan gaan ze in een soort carport staan en leven zich uit. Tijdens mijn werk met de peuters zie ik zelden kinderen zo genieten met een spons en water als wanneer ik een middagje carwash ga kijken. Wat een heerlijkheid al die mannenlijven die geconcertreerd aan het werk zijn. Ze buigen, rekken en strekken zich in allerlei houdingen. Een gelukzalige glimlach op hun mond. En voor een keer malen ze er niet om dat ze nat en vuil worden. Vakkundig kiezen ze een programma, pakken ze de juiste borstel, weten vlekkeloos welk schuim waartoe dient en zelfs de onderkant krijgt een beurt. Wat een genot om naar te kijken.
Zal mijn auto dit weten te waarderen? Meestal gooi ik er een emmer water overheen. Wrijf wat op vlekjes met een spons en wat extra water, soms vergeet ik het sop erin te doen en is het dus puur en alleen kraanwater. En met wat geluk besteed ik extra aandacht aan de ruiten, dat vindik namelijk wel belangrijk, dat ik goed door de ruiten kan kijken zonder oude schuim strepen.
Ik waardeer mijn auto in ieder geval altijd, schoon of niet schoon, spic en span door de carwash of door een flinke regenbui. Ook goed!



vrijdag 6 juli 2012

Wespen

Wespen

De zomer is begonnen en meteen zijn daar de eerte wespen!
Na een paar keer onrustig gegeten te hebben besluit ik dat er iets aan moet gebeuren en ik flans een wespenvanger van een oude limonade fles in elkaar. Laten ze zich daar maar aan tegoed doen in plaats van aan mijn lekkere eten.
Mijn vader geeft me nog het advies voorzichtig te doen en terwijl hij verteld hoe hij zo'n ding altijd maakt begin ik vast. Eerst snijd ik de fles doormidden en wanneer ik de twee helften weer in elkaar druk,wringt de eerste wesp zich er al tussen. Ho ho wacht even, de bedoeling is dat je in de siroop verdrinkt, niet dat ik je in de fles plet. Dan bedenk ik me dat het eigenlijk een gruwlijk geval is, pletten is vriendelijker namelijk sneller. Het effect zal uiteindelijk hetzelfde zijn.
Dus wanneer de tweede wesp zich tussen mijn twee flessenhelften wringt duw ik de helften iets harder tegen elkaar en hoor een angstwekkend gekraak. Jakkie.

Ik ben blijkbaar niet de enige die dat gehoord heeft. Binnen no time gonst het om me heen van alle wespen. Ik probeer me te beheersen maar al snel lukt het niet meer. Ik ren zwaaiend met mijn armen rondjes en voel dat ik ze raak mep. Terwijl ik me bedenk dat ik dat vooral NIET moet doen sla ik mijn armen strak om mijn hoofd en terwijl ik in mijn wenkbrauw en mijn arm gestoken word plet ik er twee tussen mijn onderarmen. Papaaah...Help ik vind dit niet leuk! Gelukkig denk ik aan de grote stenen vijver in de tuin en met het risico dat ik gigantisch mijn hoofd stoot stort ik me in het water.

Ik word wakker omdat ik uit bed val, zie meteen dat de zon schijnt en bedenk me dat er nog helemaal geen wespen zijn! Ze zullen, aan mijn droom te merken, wel snel komen!

woensdag 4 juli 2012

Vakantiehobby

Vakantie hobby

Met rasse schreden nadert de "op vakantie" periode voor mij. Lekker ik heb er zin in!
We gaan dit jaar in een huisje in een prachtige omgeving. Luieren, bruin bakken, rond fietsen, een klein beetje wandelen, omgeving verkennen enz. Je kent het vast ook wel. Waar ik ook altijd erg van geniet is tijd om te lezen.
De laatste tijd heb ik echter erg weinig gelezen, ik heb namelijk een nieuwe hobby: mijn lockmachine ontdekken en verkennen. Dat heb je al eerder ergens gelezen. Helaas gaat de lockmachine niet mee op vakantie. Ik zal iets anders moeten doen met de restjes tijd die ik op een dag over heb. Net wanneer ik daar over begin te piekeren komt er een agenda van nieuwe workshops binnen. Een onderdeel daarvan is Granny-haken. Wat moet ik me daar nu bij voorstellen? Ik denk aan gehaakte poppetjes, met ingedeukte neus en knotje op het hoofd. Een gehaakte granny dus. Dat zal het vast niet zijn. Ik google wat rond en ontdek dat het kleine vierkantjes zijn (geen idee of dit klopt hoor!)
Hmmm of dat wat is voor mij weet ik niet, maar ik kan breien dus zal haken ook moeten kunnen lukken denk ik. Bovendien heb je dan aan een haaknaaldje en voorlopig 1 bolletje wol genoeg, dus handig op vakantie!
Hiephiep hoera voor youtube, binnen no time verschijnen de eerste instructies op mijn beeldscherm en ik kan gaan haken! Tenminste, ik kan het gaan proberen.
Na eerst mijn vingers open geprikt te hebben, de wol in mijn thee gevallen was en ik veeeel te strak bleek te haken, besloot ik er een nachtje over te slapen. Hierna ging het beter. Rustig de filmpjes volgen. Rustig blijven en desnoods vijf keer uithalen. Rustig, rustig, rustig bleek het juiste advies.
's Avonds zit mijn lief vol verbazing naar mij en mijn groeiende stapel bloemen te kijken, zonder te kijken haak ik de een na de andere bloem, volg ondertussen het gesprek dat hij met mij voert en kijk met een oog ook nog naar de tv. Heerlijk, dit lijkt op breien! Laat de vakantie maar gauw beginnen voor ik genoeg bloemen heb voor een hele tuin ipv voor een leuk kussentje.